اگر نور، قلبِ عکاسی است، عکاسی با نور چراغ قوه یا Light Painting همان جاییست که شما هنرمندانه ضربان این قلب را کنترل میکنید. در این سبک، چراغ قوه تبدیل میشود به قلممو و تاریکی به بوم؛ کافیست با حرکتهای حسابشده نور، خطوط، اشکال، هالهها و نورپردازیهای خلاقانه بسازید. نقطهی قوت این سبک این است که با حداقل تجهیزات میتوان نتایج چشمگیری گرفت: یک دوربین با کنترل دستی، سهپایه و یک چراغ قوه مناسب.
عکاسی با نور چراغ قوه چیست؟
در این تکنیک، با قرار دادن دوربین روی نوردهی طولانی (سرعت شاتر پایین) هر حرکت منبع نور ثبت میشود. شما میتوانید:
- با نقاشی در هوا خطوط و نوشته بسازید،
- با نورپردازی انتخابی بخشهایی از سوژه را برجسته کنید،
- یا با فیلترها/چراغ قوههای رنگی جلوههای سینمایی بیافرینید.
چراغ قوه برای شروع ایدهآل است چون کوچک، ارزان، دقیق و قابلکنترل است. با تغییر شدت، زاویه و رنگ نور، مجموعهای بیانتها از ایدهها در اختیار دارید.
-
چراغ قوه UV اسمال سانZY-R031
750,000 تومان -
چراغ قوه اسمال سان ZY-F706
1,650,000 تومان -
چراغ قوه کین ساچ مدل605
1,750,000 تومان -
هیولای 8 لامپ کین ساچ سایز بزرگ
1,600,000 تومان
چه چراغ قوهای برای عکاسی مناسب است؟
در ادامه ویژگیهای لازم برای چراغ قوهای که برای عکاسی انتخاب میکنید آمده است.
شدت نور قابلتنظیم (Brightness Levels)
چراغ قوهای انتخاب کنید که چند سطح روشنایی یا خروجی لومن قابلتنظیم داشته باشد.در محیطهای کاملاً تاریک، نور زیاد باعث سوختگی (Overexposure) خطوط یا سوژه میشود؛ نور خیلی کم هم محو و بیجان ثبت میشود. سطح نور پایین برای نوشتن خطوط ظریف و کنترلشده، سطح نور متوسط/ بالا برای نورپردازی سوژه یا پسزمینه.
قابلیت تنظیم کانون نور (Spot/Flood & Focus)
مدلی را بگیرید که بتوانید پهنای پرتو را از اسپات (نقطهای و متمرکز) به فِلاد (گسترده) تغییر دهید.اسپات برای خطوط باریک، نوشتن اسم، افکتهای نقطهای و هدایت دقیق نور عالی است.فلاد برای شستوشوی نرم نور روی سوژه یا پسزمینه و ساخت هالههای ملایم مناسب است.
اگر چراغ شما رینگ یا حلقه فوکوس دارد، قبل از نوردهی، پهنا را مطابق ایده تنظیم کنید و در طول شات تغییر ندهید تا خط شما یکدست بماند.
دمای رنگ و بازتولید رنگ (CCT & CRI)
CCT (کلوین): نور سفیدِ خنثی (۴۰۰۰–۵۰۰۰K) برای شروع بسیار متعادل است. گرمتر (۳۲۰۰K) حس سینماییتر میدهد؛ سردتر (۵۶۰۰–۶۵۰۰K) حسی مدرن و شفاف ایجاد میکند.
CRI: شاخص بازتولید رنگ بالای ۹۰ برای ثبت درست رنگها (مثلاً در پرتره یا محصول) مفید است. چراغ قوه با CRI بالا، رنگ پوست و اشیا را واقعیتر نشان میدهد.
نورهای رنگی (RGB) و فیلترها
اگر چراغ قوه RGB یا فیلتر رنگی دارید، میتوانید رنگ نور را بهسرعت عوض کنید.
- کاربردها: ایجاد گرادینتهای رنگی، ترکیب دو رنگ متضاد در پسزمینه، یا ساخت خطوط چندرنگ در یک شات.
- نکتهی عملی: برای ثبات رنگ، وایتبالانس را روی مقدار ثابت بگذارید (نه Auto). این کار از تغییر ناخواسته رنگ در طول شات جلوگیری میکند.
PWM و حالت چشمکزن (Strobe)
بعضی چراغها برای کمکردن شدت نور از PWM استفاده میکنند. در نوردهیهای طولانی معمولاً مشکلی نیست، اما در خطوط سریع ممکن است نقطهنقطه ثبت شوند.
- حالت Strobe عمداً برای ایجاد خطوط دندانهدار/منقطع عالی است.
- اگر خطوط شما بدون قصد دندانهدار ثبت میشود، سطح روشنایی ثابتتر انتخاب کنید یا سرعت حرکت را یکنواختتر کنید.
طراحی ارگونومی دکمه، وزن و نگهداری
- دکمهی بزرگ و قابللمس برای خاموش/روشن سریع در تاریکی ضروریست.
- وزن سبک و بند مچی کنترل حرکت را آسانتر میکند.
- چراغهایی با پایهی مغناطیسی/کلیپ/سهپایهکوچک، امکان نصب ثابت برای نورپردازی پسزمینه را میدهند.
سازگاری با لوازم جانبی
قابلیت استفاده از دیفیوزر، گرید (کندویی)، فیلتر ژل، رینگهای اتصال یا هولدر موبایل/دوربین ارزشمند است.
- دیفیوزر نور را نرم و پراکنده میکند؛ برای پرتره یا نور پسزمینه یکدست عالی است.
- گرید نور را جهتدار و کنترلشده نگه میدارد.
مدلهای خاص برای عکاسی
- چراغ قوه UV (۳۶۵–۳۹۵nm): برای درخشش مواد فلورسنت یا جلوههای خاص.
- لیزری (Pointer): خطوط بسیار نازک و دقیق؛ احتیاط چشمی الزامی.
- هدلامپ: برای کارهای دو دستی و نورپردازی یکنواخت در فاصله نزدیک.
- چندکاره: بدنهی باریک، دیفیوزر داخلی، آهنربا/کلیپ و خروجی RGB در یک دستگاه.

تجهیزات لازم برای عکاسی با چراغ قوه
- چراغ قوه مناسب (ترجیحاً با تنظیم شدت و فوکوس، یا RGB/UV).
- سهپایه محکم و ریموت/تایمر برای جلوگیری از لرزش.
- دوربین با تنظیمات دستی (DSLR/بدونآینه؛ حتی موبایلهای حرفهای با حالت Pro).
- فیلترهای رنگی/طلقهای رنگی و دیفیوزر برای تغییر بافت نور.
- لباس تیره (کمتر دیده شوید) و یک تاریکساز مانند مقوای سیاه برای پوشاندن لنز هنگام جابهجایی.
تنظیمات دوربین برای عکاسی با چراغ قوه
- حالت نوردهی: Manual یا Bulb.
- سرعت شاتر: ۱۰ تا ۳۰ ثانیه برای شروع؛ در Bulb، زمان را دستی بشمارید.
- دیافراگم: f/8 تا f/11 برای عمق میدان و شارپنس مناسب؛ برای خطوط بسیار درخشان f/16.
- ISO: ۱۰۰–۲۰۰ جهت نویز پایین.
- وایتبالانس: دستی (۳۲۰۰–۵۵۰۰K) متناسب با رنگ چراغ.
- فوکوس: دستی و قفل روی سوژه/فاصله؛ از نور چراغ برای فوکوس قبل از شات کمک بگیرید.
- تثبیتکننده تصویر: روی سهپایه، خاموش شود.
- RAW: برای تصحیح رنگ و نوردهی در ویرایش توصیه میشود.

تکنیکهای خلاقانه در عکاسی با نور چراغ قوه
پیش از شروع، یک فضای تاریک انتخاب کنید، کادر را ببندید، فوکوس را قفل کنید و با یک «طرح ذهنی» جلو بروید. حرکات نور باید آهسته، پیوسته و یکنواخت باشد. اگر جلوی دوربین حرکت میکنید، لباس تیره بپوشید تا دیده نشوید.
نوشتن اسم یا اشکال با چراغ قوه
- دوربین روی ۱۵–۲۰ ثانیه، f/8، ISO 100.
- روبهروی دوربین بایستید؛ چراغ را روشن کنید و به سمت لنز نگه ندارید تا چهرهتان دیده نشود.
- نوشتن را برعکس انجام دهید تا در عکس خوانا باشد (یا بعداً در ویرایش برگردانید).
- اگر خط خیلی ضخیم شد، فاصله چراغ تا دوربین را بیشتر یا قدرت نور را کمتر کنید.
- برای چندرنگکردن، وسط کار رنگ را عوض کنید یا چراغ دیگری بردارید.
نورپردازی پرتره با چراغ قوه
- سوژه بدون حرکت؛ سرعت شاتر ۱۰–۱۵ ثانیه، f/5.6–f/8.
- چراغ را با دیفیوزر نرم کنید؛ از کنار صورت با زاویه ۴۵ درجه، نور را اسکن کنید.
- برای درخشش چشمها، لحظهای نور را به سمت چشمها ببرید اما مستقیم و طولانی نتابانید.
- با اسلش نور (حرکت منحنی از بالا به پایین) میتوانید خطهای هالهای پشت سر سوژه بسازید.
خلق افکتهای رنگی با فیلتر/چراغ RGB
- وایتبالانس ثابت (مثلاً ۴۵۰۰K).
- پسزمینه را با یک چراغ رنگی فلاد کنید، سپس با چراغ سفید/خنثی، سوژه را گزینشی نور بدهید.
- برای گرادینت، چراغ رنگی را از یک سمت به سمت دیگر با سرعت یکنواخت ببرید.
- تغییر رنگ وسط شات: ۵ ثانیه آبی، ۵ ثانیه بنفش، ۵ ثانیه قرمز؛ نتیجه، پسزمینهی چندلایهی جذاب.
ترکیب با دود، سطوح بازتابی و اشیای درخشان
- مهساز/اسپری آب ایجاد کنید؛ نور مایل به مه/بخار، پرتوها را جلوی چشم میآورد.
- جلوی سوژه شیشه/آینه قرار دهید؛ با زاویه، انعکاسهای هندسی بسازید.
- برای بافت براق، از پارچههای متالیک یا سطوح خیس استفاده کنید. نور نقطهای روی این سطوح، بوکههای درخشان میسازد.
ایمنی را رعایت کنید: از دود غلیظ در فضای بسته یا شعله/مواد آتشزنه بدون تجربه خودداری کنید.

نکات مهم برای گرفتن عکس بهتر
برای اینکه عکسهای بهتری بگیرید؛ نکتههای زیر را فراموش نکنید.
1. انتخاب محیط مناسب و کنترل نورهای مزاحم
برای عکاسی با نور چراغقوه، هرچه محیط تاریکتر باشد، کنترل شما بر نتیجه نهایی بیشتر خواهد بود. پیش از شروع، همه منابع نور ناخواسته مانند چراغهای کوچک دستگاهها، نمایشگرها یا چراغهای فضاهای مجاور را خاموش یا پوشانده و یکبار محیط را از نظر وجود هالههای نوری بررسی کنید. اگر بیرون از فضای داخلی عکاسی میکنید، زمان «پس از غروب تا پیش از طلوع» (اصطلاحاً ساعت آبی) انتخاب مناسبی است؛ در این زمان آسمان اندکی روشن است اما محیط کلی تاریکی کافی دارد و کنتراست دلپذیری ایجاد میشود.
2. انتخاب پسزمینه ساده و خوانا
پسزمینه در این سبک نقش بوم نقاشی را ایفا میکند. بهتر است از سطحی ساده و یکنواخت مانند دیوار تیره، پرده مشکی یا آسمان شب استفاده شود تا خطوط نور و سوژه اصلی بهخوبی دیده شوند. در صورت نیاز به ایجاد عمق، میتوانید یک منبع نور بسیار ضعیف را در فاصلهای دور قرار دهید تا تنها هالهای ملایم در پسزمینه پدید آید. از پسزمینههای شلوغ و پرنقش پرهیز کنید، زیرا توجه بیننده را از خطوط نور منحرف میکند.

3. استفاده هدفمند از چند چراغقوه
استفاده از دو یا سه چراغقوه با نقشهای مشخص، نتیجهای تمیزتر و حرفهایتر ایجاد میکند. یک چراغقوه ضعیف برای روشنکردن ملایم پسزمینه، یک چراغقوه اصلی برای ترسیم خطوط و شکلها، و در صورت تمایل یک چراغقوه رنگی یا UV برای ایجاد افکتهای ویژه به کار ببرید. پیش از ثبت عکس، ترتیب کار را مشخص کنید؛ برای مثال ابتدا نوردهی ملایم پسزمینه، سپس اجرای خطوط اصلی و در پایان افزودن افکتهای رنگی. این نظم ساده، از شلوغی و بینظمی در تصویر نهایی جلوگیری میکند.
4. کنترل روشنایی عکس با سه اهرم ساده
اگر نتیجه بیش از حد روشن و «سوخته» شد، یکی از این راهکارها را بهکار گیرید: قدرت چراغقوه را کاهش دهید، سرعت حرکت دست هنگام رسم خطوط را افزایش دهید، یا زمان نوردهی را کوتاهتر کنید. اگر عکس تیره و کمجان بود، برعکس عمل کنید: قدرت چراغ را کمی بیشتر کنید، خطوط را آهستهتر رسم کنید یا زمان نوردهی را افزایش دهید. همین سه اهرم—قدرت نور، سرعت حرکت و مدت نوردهی—در اکثر مواقع برای رسیدن به تعادل کافی هستند.
برای عکاسی با موبایل، اگر حالتهای «نوردهی طولانی»، «Light Painting» یا «Night» در دسترس است، آنها را فعال کنید و گوشی را کاملاً ثابت نگاه دارید (با سهپایه یا تکیهگاه). برای دوربینهای عکاسی، شروع با سرعت شاتر ۱۰ تا ۲۰ ثانیه، حساسیت ISO پایین (۱۰۰ تا ۲۰۰) و دیافراگم حدود f/8 پیشنهاد میشود. در صورت روشنشدن بیش از حد خطوط، دیافراگم را یک یا دو پله ببندید (مثلاً تا f/11 یا f/16).
5. برنامهریزی کوتاه پیش از هر ثبت
پیش از فشردن دکمه شاتر، یک برنامه ساده چندمرحلهای در ذهن داشته باشید؛ برای نمونه سه ثانیه نوردهی پسزمینه، پنج ثانیه رسم خطوط اصلی و دو ثانیه افکت پایانی. استفاده از تایمر دو ثانیهای یا ریموت باعث میشود لرزش ناشی از فشردن شاتر وارد تصویر نشود. اگر دوربین شما حالت Bulb دارد، میتوانید زمان نوردهی را بهصورت دستی مدیریت کنید و با یک کرنومتر، مدتزمان اجرای نقشه خود را دقیقتر رعایت کنید.
6. جلوگیری از دیدهشدن فرد اجراکننده در کادر
برای آنکه در تصویر نهایی دیده نشوید، لباس تیره و بدون نقش بپوشید. هنگام عبور از برابر دوربین، چراغقوه را خاموش کنید یا آن را پشت بدن پنهان نگه دارید. حرکتهای سریعتر در بخشهایی که نمیخواهید دیده شوید، احتمال ثبتشدن شما را بهطور چشمگیری کاهش میدهد. در صورت نیاز، میتوانید با یک مقوای تیره برای لحظهای دهانه لنز را بپوشانید تا جابهجاییها ثبت نشوند.
7. تمرین مرحلهای و ارزیابی نتیجه
برای تسلط بر حرکت دست و هماهنگی با زمان نوردهی، تمرینهای مرحلهای بسیار مؤثر است. یک شب را صرف ترسیم خطوط ساده و اشکال هندسی ابتدایی کنید تا سرعت و فاصله مناسب دست پیدا شود. در مرحله بعد، نوشتن یک کلمه کوتاه را تمرین کنید. پس از هر ثبت، تنها یک متغیر—مانند زمان نوردهی یا قدرت چراغقوه—را تغییر دهید و نتیجه را مقایسه کنید. این روش به شما کمک میکند دقیقاً بدانید هر تغییر چه اثری بر تصویر دارد.
8. ویرایش حداقلی اما هدفمند
پس از ثبت تصویر، یک ویرایش مختصر میتواند خوانایی خطوط نور را بهبود دهد. تنظیم اندک روشنایی و کنتراست، کاهش ملایم هایلایتها در صورت سفیدی بیش از حد، و اصلاح جزئی تراز سفیدی (وایتبالانس) برای نمایش صحیح رنگ چراغقوهها کافی است. در صورت وجود نویز رنگی در نواحی تیره، کمی کاهش نویز اعمال کنید، اما از افراط در ویرایش بپرهیزید تا بافت طبیعی نور و حس دستساز آن حفظ شود.
9. مرور نهایی پیش از شروع
پیش از آغاز کار، چند نکته کلیدی را مرور کنید: محیط بهاندازه کافی تاریک باشد؛ دوربین یا گوشی روی سهپایه یا تکیهگاه محکم قرار گرفته باشد؛ تایمر یا ریموت برای جلوگیری از لرزش آماده باشد؛ ترتیب مراحل اجرا در ذهن مرور شده باشد؛ و قدرت و رنگ چراغقوهها از قبل انتخاب شده باشد. گرفتن یک عکس آزمایشی و بررسی سریع آن پیش از شروع عکاسی اصلی، خطاهای احتمالی را بهسرعت آشکار میکند و از اتلاف زمان جلوگیری خواهد کرد.

انواع چراغ قوهها برای عکاسی
در ادامه انواع چراغ قوههای مناسب برای عکاسی معرفی شدهاند:
چراغ قوه حرفهای با فوکوس قابلتنظیم
این مدل چراغ قوه امکان جابهجایی سریع بین پرتو اسپات و فلاد را میدهد؛ برای خطوط دقیق و نورپردازی نرم پسزمینه فقط با چرخاندن رینگ فوکوس. معمولاً چند سطح روشنایی دارد و بدنه ارگونومیک، کار طولانیمدت را آسان میکند. اگر CRI بالا هم داشته باشد، رنگها طبیعیتر ثبت میشوند.
چراغ قوه RGB (رنگی)
با وجود چراغ قوه با نور رنگی بدون نیاز به فیلتر جداگانه، رنگ نور را از طریق دکمهها تغییر میدهید؛ بسیاری از مدلها حالتهای افکتی مثل فلاش پلیسی یا گرادیانی دارند. برای ساخت پسزمینههای سینمایی، خطوط چندرنگ و تمهای رنگی ثابت عالی است. اگر شدت نور قابل تنظیم باشد، کنترل نوردهی بسیار دقیق میشود.
چراغ قوه یووی (UV) با تراز لیزری(جدید)
ویژگی های محصول:
- نوع نور:آفتاب، مهتاب، UV
- جنس بدنه:آلومینیوم
- میزان روشنایی:500 لومن
- طول موج:365 نانومتر
- منبع انرژی:باتری 3000 میلی آمپر
- مدت زمان شارژ:3 الی 5 ساعت
- تعداد لامپ:3 عدد
- تراز لیزری
- پاوربانک
10 در انبار
چراغ قوه UV (فرابنفش)
در ترکیب با اشیای فلورسنت (نوار/اسپری/رنگ UV)، جلوههای جادویی میسازد. برای عکاسی تجربی و مفهومی جذاب است. مدلهای ۳۶۵nm خروجی تمیزتری دارند. حتماً از عینک محافظ UV استفاده کنید و به چشمها نتابانید.
چراغ قوه با CRI بالا (۹۰+)
برای پرتره، عکاسی محصول و فود که دقت رنگ اهمیت دارد، بهترین انتخاب است. پوست، پارچه و بافتها طبیعیتر دیده میشوند. ترکیب یک چراغ CRI بالا برای سوژه و یک RGB برای پسزمینه، نتیجهای حرفهای میدهد.
-
چراغ پیشانی 3 لامپ اسمال سان مدل ZY-F672T
400,000 تومان -
چراغ پیشانی اسمال سان (نور زرد)ZY-H129
1,100,000 تومان -
چراغ پیشانی اسمال سان ZY-H150
350,000 تومان -
چراغ پیشانی ژله ای سنسور دار تعمیرگاهی
320,000 تومان
هدلامپ (Headlamp) با نور ثابت
با استفاده از هدلامپ دستها آزادند؛ میتوانید همزمان نقاشی با ابزار یا جابهجایی اشیا را انجام دهید. برای نورپردازی یکنواخت نزدیک (مثلاً اسکن سطح سوژه) بسیار مفید است. مدلهای با دیفیوزر داخلی خروجی نرمتری دارند.
چراغ قوه چندکاره با دیفیوزر/آهنربا/کلیپ
یک ابزار همهفنحریف؛ هم میتواند روی سطح فلزی وصل شود، هم با کلیپ به سهپایه/ رک نصب و هم با دیفیوزر نور نرم تولید کند. برای نور پسزمینه ثابت یا پر کردن سایهها عالیست.
چراغ قوه لیزری (Pointer) برای خطوط ظریف
چراغ قوه لیزری باریکترین خطوط را میسازد؛ برای جزییات ظریف و نقشهای هندسی دقیق. احتیاط ایمنی ضروری است (به چشم انسان/حیوان نتابانید، بازتاب از شیشه را کنترل کنید).
مینی چراغ قوههای جیبی
سبک و همیشه دمدست بودن از ویژگیهای مفید آنهاست. برای هایلایتهای نقطهای، جزییات ریز و افزودن ستارههای کوچک نور در پسزمینه کاربرد دارند. قیمت اقتصادی، شروع این هنر را ساده میکند.
سوالات متداول (FAQ)
۱) آیا عکاسی با چراغ قوه در خانه امکانپذیر است؟
بله. یک اتاق تاریک انتخاب کنید، پردهها را بکشید، چراغها را خاموش کنید و با نوردهی ۱۰–۲۰ ثانیه شروع کنید. برای پسزمینه ساده، از پارچه مشکی استفاده کنید.
۲) چه چراغ قوهای برای پرتره بهتر است؟
مدل با CRI بالا و دیفیوزر تا نور نرم و خوشرنگ روی پوست بیفتد. شدت قابل تنظیم برای جلوگیری از داغی هایلایتها مهم است.
۳) آیا چراغهای معمولی هم برای عکاسی های خاص جواب میدهند؟
بله، اما چراغهای با فوکوس قابلتنظیم، CRI بالا یا RGB کنترل و خلاقیت بیشتری میدهند و نتیجه تمیزتر است.
۴) تفاوت چراغ قوه LED و لیزری در عکاسی چیست؟
LED برای نورپردازی گسترده/نرم و خطوط معمولی مناسب است؛ لیزر خطوط بسیار باریک و دقیق میسازد و برای جزییات هندسی عالیست (با رعایت ایمنی).
۵) چطور از چراغ قوه رنگی استفاده کنیم؟
وایتبالانس را ثابت کنید، یک رنگ را برای پسزمینه و رنگی دیگر را برای سوژه بهکار ببرید، یا حین شات رنگها را تعویض کنید تا چندلایهی رنگی بسازید.










